Domowa rama szklarni

Po tym, jak zobaczyłem różne prefabrykowane szklarnie zakupione w różnych punktach sprzedaży detalicznej, miałem zdecydowane zdanie na temat kruchości tych konstrukcji. Szczególnie śmiałem się z instalacji ocynkowanych cienkich płyt ze śrubami praktycznie od projektanta dziecięcego. Moja działka ogrodowa znajduje się na wzgórzu, praktycznie nie ma drzew, otwarta przestrzeń, więc wiatr jest bardzo silny, a prefabrykowana konstrukcja „szklarni” szklarni nie wytrzyma jego podmuchów. Później, podczas instalacji przy wietrznej pogodzie, przekonałem się o słuszności mojego założenia, arkusz poliwęglanu już prawie naprawiony z powodu jego wiatru, jak piórko, odpadł i odrzucił drabinę o wadze 50 kilogramów.
Ponadto zadaniem było uzyskanie szklarni o szerokości 3 metrów i długości 8 metrów, z możliwością swobodnego przemieszczania się w niej osoby o średniej wysokości, tj. do 1,8 metra. Dlatego postanowiłem zrobić szklarnię poliwęglanową z ramą wykonaną z metalowego profilu własnego projektu.
Rama obrysowana głównie z lekkiej metalowej rury i narożnika. Konstrukcja „dachu” wykonana z kalenicy, zwykłej szczyty, przetestowana pod względem niezawodności. Wysokość grzbietu będzie się różnić w zależności od warunków pogodowych w Twojej okolicy, wybrałem kąt krokwi 45 stopni, aby śnieg łatwo toczył się zimą. Podczas instalowania krokwi wzmocnionych belką poprzeczną, łącząc z trójkątem.
Standardowe arkusze poliwęglanu mają następujące wymiary: grubość 4 mm, szerokość 2,1, długość 6 metrów. Zwracam uwagę na jakość poliwęglanu, użyłem rosyjskiego producenta Sunnex, powiedzmy, że jest on średniej jakości, jest bardziej wytrzymały i gęsty materiał, jest to zauważalne w ugięciu, strukturze i wadze, przepustowości do ultrafioletu. Wybór należy do ciebie, ale nie oszczędzaj, aby uniknąć jego przełomu pod obciążeniem śniegiem lub wiatrem.
Tradycyjnie budowę rozpoczęto od położenia małego fundamentu, ponieważ w moim przypadku szklarnię trzeba było dokładnie naprawić, a także uniknąć zniekształceń. Zastosowałem cienkie bloki fundamentowe i podkłady żelbetowe. Śruby do mocnego mocowania ramy na całym obwodzie szklarni zostały umieszczone w „zwykłych” otworach podkładów. Podczas montażu całej konstrukcji ramy spawanej w częściach łączniki te służyły jako element mocujący do dalszej instalacji górnej kratki (jednak obecnie potrzebni byli pomocnicy wspierający ramę).
Karakasy wykonane z metalowej rury profilowej 20 * 40 mm z rusztem do 1 metra, w przeciwnym razie poliwęglan może spaść zimą z oblodzonego śniegu. Wykonał dolne końce z narożnika 35 * 35 mm, aby drzwi zamknęły się na złączu.
Nie bez znaczenia moment, projektujemy ramę w taki sposób, aby najbardziej ekonomicznie ciąć poliwęglan, a mianowicie wykonujemy ściany boczne o wysokości 1,05 metra, biorąc pod uwagę cięcie blachy na pół wzdłuż. Krokwie o długości 2,1 metra, w celu zamocowania dwóch arkuszy na dachu i pocięcia jednego dodatkowego arkusza na kawałki o długości 2 metrów.
Oprócz drzwi przewidziałem dwa okna do wentylacji w szklarni, od strony zawietrznej na końcu i stronie konstrukcji, przyspawane 20 * 20 mm od lekkiego profilu. Zainstalowałem okna na zawiasach fortepianu, są one dość cienkie i nie kolidują z poliwęglanem, aby ściśle przylegały do ​​ramy.
Wszystkie złącza i otwory w poliwęglanie przechodziły przez silikon, a od spodu szczeliny pianką montażową. Rama w miejscach spawania została przeszlifowana, pomalowana środkiem antykorozyjnym i farbą.
Materiał na budowę szklarni:
- poliwęglan 2,1 * 6 m. - 5 arkuszy;
- metalowa rura profilowa 20 * 40 mm - 120 metrów;
- metalowa rura profilowa 20 * 20 mm - 18 metrów;
- śruby samogwintujące z podkładką i wiertłem - 1000 sztuk;
- bloki fundamentowe (podkłady) o łącznej długości 22 metrów;
- piasek do układania fundamentu;
- łączniki i śruby do ramy;
- farba antykorozyjna;
- zawiasy drzwi i fortepianu, klamki;
- elektrody spawalnicze 3 kg.
Zalety szklarni: solidna konstrukcja szczytowa; sztywne mocowanie ramy; wymagane wymiary geometryczne; łatwość użycia; możliwość ekonomicznego cięcia materiału; kilka stawów.
Wady: połączenie dachu i kratownicy ramy bocznej okazało się jakby wzmocnione dwoma profilami, co nie jest ekonomicznie opłacalne.