Żelbetowa podłoga nad piwnicą

Niedawno kupiłem dom. Były właściciel okazał się przyzwoitym człowiekiem i natychmiast ostrzegł mnie, że deski, z których wykonano podłogę nad piwnicą, zgniły z czasu i wilgoci i wymagają pilnej wymiany. Prawdopodobnie obawiał się, że któregoś dnia tam wpadnę. Piwnica znajdowała się w domu pod kuchnią i miała następujące wymiary: szerokość - 2,4 m, długość - 2,3 m. Wewnątrz była murowana i pokryta warstwą gliny.
Podłoga nad nim leżała na dwóch drewnianych belkach i składała się z ułożonych na nich desek i płyt wiórowych. Został zrobiony krzywo i pogorszył się do tego stopnia, że ​​chodzenie po nim było naprawdę niebezpieczne. Całe drewno zostało pobite przez pluskwy, a niektóre płyty wiórowe stały się wilgotne i poluzowały się.
Początkowo planowałem po prostu wymienić na nim deski, ale potem, po tym, jak zastanowiłem się nad tym, postanowiłem zrobić metalową ramę i wypełnić ją betonem. Po pierwsze, w piwnicy zawsze będzie wilgoć, cokolwiek można powiedzieć, co oznacza, że ​​nowe deski, biorąc pod uwagę obecną jakość lasu, na pewno nie będą wystarczające przez długi czas, a po drugie, jeśli to zrobisz, będzie niezawodne, raz na zawsze i co może być mocniejszy niż żelbet?
Demontaż starej podłogi
Pierwszym krokiem było usunięcie płyty wiórowej, a następnie płyt. Za pomocą ściągacza do paznokci, młotka i łomu udało mi się to zrobić w ciągu trzech godzin. Z płytami nie było problemów, ale rozmontowanie desek zajęło więcej czasu: były przybite do belek ogromnymi gwoździami, więc z trudem odpadły. Po całkowitym usunięciu drewnianej wykładziny podłogowej musiałem usunąć przyzwoitą warstwę ziemi (jeden bagnet) łopatą wokół ścian wokół ścian, aby usunąć wszystkie istniejące nierówności i zaplanować powierzchnię. Ta sprawa zajęła resztę dnia. Następnego ranka miało nastąpić spawanie.
Produkcja ram
Nie żałowałem metalu do produkcji ramy. Być może użył go nawet bardziej niż to konieczne, ale tylko po to, aby nie wkładać do piwnicy dodatkowych filarów, które zmniejszają jego wolną przestrzeń. Podstawą projektu były rury o grubych ściankach (? 61 mm, grubość ścianki 5 mm), których nawet nie musiałem kupować. Faktem jest, że wcześniej zrobiono z nich ogrzewanie w domu. Wyglądał okropnie, nieporęcznie, więc to naturalne, że usunąłem całe żelazko z pokoi, zastępując je nowoczesnymi urządzeniami grzewczymi. A rury, jak widać, przydały się w piwnicy.
Po pierwsze, równomiernie rozłożyłem cztery potężne trzy metry rury, które są belkami nośnymi, nad szybem piwnicy (po 80 cm). Następnie, ustawiając je dokładnie na poziomie, zaczął je spawać. Do tego potrzebowałem rur o mniejszej średnicy (? 32 mm - 12 m) i grubym wzmocnieniu (? 12 mm - 40 m). Przede wszystkim przyspawałem 15 zworek między belkami, po czym dokręciłem całą konstrukcję przyspawanymi do nich prętami zbrojeniowymi. Rezultatem jest bardzo niezawodna metalowa rama.
Chciałbym również zastanowić się nad produkcją ramy obramowującej wejście do piwnicy. Zrobiłem go z rury profilowej 40/20 mm w kształcie prostokąta (długość - 70 cm, szerokość - 50 cm). Na co zwrócić uwagę? Po pierwsze, wszystkie rogi ramy powinny być idealnie proste, wymiary boków ściśle przyprawione, w przeciwnym razie pokrywa wejdzie w nią luźno i przejdzie z piwnicy. Po drugie, należy go spawać w taki sposób, aby znajdował się na tym samym poziomie co rury belkowe, które są również latarniami.
Sama pokrywa również została wykonana przeze mnie z rury profilowej (40/20 mm) i grubego kawałka sklejki, niezawodnie połączonej z metalową podstawą za pomocą wkrętów samogwintujących. Ogranicznikiem osłony, wykluczającym możliwość jej wpadnięcia do piwnicy, był przyspawany narożnik do dolnej części ramy kadrowania. Tego dnia pracowałem ze spawaniem od serca: od rana do późnej nocy, ale i tak zakończyłem pracę. Prawie dwie paczki spaliły jedną elektrodę, a wdychając gryzący dym - przerażenie! (rury były w farbie).
Montaż szalunku
Metalowa rama była gotowa, ale teraz musiałem rozwiązać nowy problem - zamontować szalunek nad piwnicą. Rozważano różne opcje jego produkcji, ale ostatecznie mój wybór padł na płytę wiórową, które zostały usunięte ze starej podłogi. Dlaczego Po pierwsze, łatwiej i szybciej było zamknąć dużą przestrzeń nad wykopem, a po drugie praktycznie nie było pęknięć, w których mógłby się rozlać płynny beton. Przymocowałem je do ramy od spodu grubym drutem dziewiarskim: najpierw wywierciłem wiertłem otwory w płycie wiórowej, następnie przeszedłem przez nie drut, a następnie szczypce mocno go przymocowałem do zbrojenia. Okazało się to niezawodnie, ale biorąc pod uwagę surowość betonu, na wszelki wypadek umieściłem poniżej kilka tymczasowych podpór.
Wypełnienie podłogi
Prace betonowe są poważnym sprawdzianem, zwłaszcza jeśli trzeba betonować 12 mw ciągu jednego dnia? o grubości warstwy 10 cm Z tego powodu wezwałem pomoc przyjaciela, który wcześniej przygotował wszystko, co niezbędne do tej sprawy: przesiewanie żwiru, cementu, koryta do mieszania, łopat, wiader, zasady. Rozdaliśmy w ten sposób: zmieszaliśmy beton razem (w stosunku 1/5), następnie jeden przyniósł go w wiadrach do miejsca wylewania i wylał, a drugi wyrównał gotową mieszaninę za pomocą reguły trzech metrów, mocno dociskając ją do latarni morskich i wykonując częste ruchy oscylacyjne na boki.
Razem pracowali na polowaniu. Po rozpoczęciu pracy o ósmej rano do obiadu już skończyliśmy nalewanie. Wynik był przyjemny. Podłoga wyszła poziomo i cały pokój natychmiast się zmienił. Dwa dni później, kiedy już można było chodzić po betonie, wziąłem stary dysk samochodu i wykonując koliste ruchy na powierzchni podłogi, usunąłem z niego niewielkie nierówności. Teraz pozostało tylko czekać, aż beton całkowicie wyschnie.
Ostatni akord
Minął tydzień i zacząłem ostatnią pracę. Przede wszystkim malował obficie na wysuszonej powierzchni betonowej podkładem. Ale nie dla piękna, nie, ale w celu zmniejszenia ilości pyłu, który nieuchronnie tworzy się podczas chodzenia. Po wyschnięciu farby nałóż na podłogę folię hydroizolacyjną, zapobiegając przenikaniu wilgoci z betonu do linoleum. Po tym, zgadłeś, linoleum zostało ułożone, ale nie gładkie, ale grube, izolowane, z odporną na ścieranie powierzchnią, która nie boi się nawet przeciągać po nim mebli. Kosztowna przyjemność (cena licznika wynosi około 2 tysięcy rubli), ale uwierz mi, warto wydać pieniądze.
Skończyłem wejście do piwnicy i samą pokrywę ozdobnym metalowym narożnikiem. Okazało się schludnie i pięknie: pod narożnikiem udało nam się ukryć nierówno przycięte krawędzie linoleum, a poza tym przycisnął je mocno do powierzchni. Zrobiłem uchwyt do wieczka nie zwykły, ale zdejmowany, aby nie przeszkadzał w chodzeniu. Aby to zrobić, wywierciłem pokrywę pośrodku, na odwrotnej stronie przykręciłem metalową płytkę, do której przyspawano punktowo zwykłą nakrętkę. Zrobił do tego specjalny klucz, który jest małą gałązką z nitką i gałką na końcu.
Teraz, aby zejść do piwnicy, wystarczyło wziąć klucz, włożyć go do otworu, a następnie nakręcić na nakrętkę i podnieść pokrywę. Zgadzam się, ciekawe rozwiązanie, a co najważniejsze - nic więcej na podłodze. Sama dziura po wyjęciu klucza została zamknięta plastikową zatyczką meblową. To wszystko wydaje się, drodzy czytelnicy, jeśli masz jakieś pytania dotyczące tego artykułu, to mam nadzieję, że wykonane przeze mnie zdjęcia pomogą ci zrozumieć szczegóły.