Rosnąca cukinia na ciepłym łóżku

Cukinia to kultura, z którą nawet początkujący ogrodnik może sobie poradzić. Przy minimalnym nakładzie pracy to warzywo nagradza letniego mieszkańca doskonałymi owocami, które mają wiele zastosowań w gotowaniu. Ponadto dobrze dojrzałe warzywa są w stanie utrzymać świeżość do zimy.
Cukinia jest krewną dyni i dyni. W zależności od odmiany jego owoce mogą mieć inny kolor i kształt. Kultura bardzo reaguje na światło słoneczne i wodę, co determinuje warunki uprawy takiego warzywa.

Najpopularniejsze odmiany cukinii

Przy wyborze materiału do sadzenia należy przede wszystkim zwrócić uwagę na selekcję krajową. Do tej pory na rynku nasion pojawiło się wiele zagranicznych odmian, które dość boleśnie dostosowują się do warunków naszego klimatu.
Jeśli weźmiemy pod uwagę taki parametr, jak odporność na mróz, to tylko odmiany krajowe są odpowiednie dla środkowych i północnych regionów naszego kraju. Ale w regionach południowych opcje importu są dość odpowiednie.
Warto zauważyć, że obce odmiany cukinii na rynku nasion są prezentowane w postaci roślin mieszańcowych, więc nasze cukinie różnią się od zagranicznych odpowiedników zwiększoną wartością odżywczą i smakiem. Domowe odmiany cukinii mają również dłuższy okres przydatności do spożycia i są najbardziej preferowane do konserw.
Do tej pory najlepsze odmiany cukinii dojrzewają wcześnie i bardzo wcześnie. Pierwsze miejsca w rankingu zajmują następujące typy:

• Aeronauta (cukinia);
• Gribovsky 37 (biały owoc);
• Spaghetti
• Iskander F1;
• Tsukesh.

Odmiany te mają wysoką wydajność, wczesną dojrzałość i niezawodną odporność na różne wirusy.

Stworzenie ciepłego łóżka i funkcji technologii rolniczej

Uprawa cukinii z nasion można wykonać na dwa sposoby: sadzonki i siew w otwartym terenie. Pierwsza metoda pozwala przyspieszyć owocowanie, jednak jeśli sadzisz materiał na ciepłym łóżku, opóźnienie wegetatywne będzie prawie niezauważalne. Ponadto mieszkaniec lata zostanie oszczędzony z zaśmieconych parapetów domowych różnymi sadzonkami.
Ciepłe łóżko dla cukinii powstaje zgodnie z zasadą ciasta warstwowego. Zewnętrznie taki kawałek ziemi nie jest niezwykły, ale podziemna część grzbietu jest w stanie promieniować energię cieplną, która jest tak niezbędna dla młodych roślin na wiosnę.
W obszarze, w którym ma być sadzona cukinia, konieczne jest wykopanie rowu o głębokości 45 cm, a wykopana gleba, jeśli jest żyzna, będzie potrzebna później, więc nie należy jej zabierać daleko. Materiał organiczny układany jest na dnie wykopu. Można go kosić trawę, nie zgniłe liście, słomę, a nawet gazetę. Następnie warstwę posypuje się ziemią, a pozostałą przestrzeń wypełnia zeszłoroczny humus z kompostu. Z góry materiały organiczne ponownie posypuje się pozostałą glebą. Podsumowując, aby ukształtować, możesz użyć ocynkowanych łóżek lub po prostu ogrodzić obszar drewnianymi bokami.
Gotowe łóżko ogrodowe należy obficie podlać wodą i po zmoczeniu przykryć ciemnym materiałem. Należy to zrobić, aby warstwy podziemne zaczęły wytwarzać ciepło. Aby przyspieszyć proces, możesz podlać działkę świeżym obornikiem. W okresie przygotowawczym czasami obserwuje się pewne opadanie gleby, problem ten można rozwiązać, dodając gotową próchnicę. Kopanie takiej plantacji jest zabronione.
Warto zauważyć, że taka bateria będzie działać przez 2-3 lata. Jeśli taka technologia wydaje się komuś dość czasochłonna, wówczas w tym przypadku możemy ograniczyć się do ciepłych dołów.

Rosnąca technologia

Cukinia życie zaczyna się od kiełkowania nasion. Tę procedurę należy wykonać, aby mieć pełne zaufanie do jakości nasion. Pomimo dużego rozmiaru i raczej grubej skorupy, wysokiej jakości nasiona dziobią w ciepłym i wilgotnym otoczeniu przez 3-4 dni.
Dla wielu ogrodników sadzenie nasion cukinii na otwartym terenie rozpoczyna się od przestudiowania kalendarza siewu księżycowego. Zwyczajowo sadzi się rośliny dyniowe na rosnącym księżycu, więc podczas moczenia nasion należy zwrócić szczególną uwagę na ten fakt. Cukinia w swojej strukturze składa się w 80% z wody, dlatego są raczej wrażliwe na odpływ i przepływ witalności, który jest kontrolowany przez satelitę ziemi.
Sadzenie cukinii na sadzonkach odbywa się w drugiej dekadzie kwietnia, a bezpośrednie siewy w glebie, z zastrzeżeniem dostępności ciepłego łóżka, można przeprowadzić w drugiej połowie maja. Uprawa cukinii w szklarni u ogrodników nie jest praktykowana, ponieważ ta roślina ma dość dużą zieloną masę i wymaga naturalnego zapylenia.

Zewnętrzna pielęgnacja cukinii

Sadzenie cukinii powinno odbywać się rano lub przy pochmurnej pogodzie. Kilka nasion umieszcza się jednocześnie w płytkiej dziurze w odległości 3-4 cm od siebie. Później, gdy pojawiają się pędy, najsłabsze pędy są usuwane.
Podczas formowania pierwszych liści kultura wymaga dobrego podlewania. Jednak zaleca się przeprowadzanie takiej procedury raz w tygodniu. Podczas rozciągania łodygi upewnij się, że korzenie nie są odsłonięte. Aby to zrobić, możesz dodać sadzonki do podstawy ziemi. Poluzowanie i kopanie gleby wokół rośliny jest zabronione, ponieważ system korzeniowy powierzchni może zostać uszkodzony. Najlepiej jest ściółkować ziemię skoszoną trawą lub gnijącym obornikiem.
Odmiany krzewów i wspinaczki cukinii mają tendencję do tworzenia dużej masy zieleni. Aby zapewnić dostęp do światła słonecznego, kwiaty, niektóre liście rośliny należy usunąć. Ponadto, aby zwiększyć wydajność, możesz przeprowadzić ręczne zapylanie.

Aplikacja nawozu

Opieka nad szpikami warzywnymi na otwartym terenie obejmuje okresowe górne zaprawianie roślin. Podczas gdy sadzonki są na etapie sadzonek, dodatkowe zastosowanie składników odżywczych nie jest wymagane. Pierwszą porcję nawozu należy zastosować, przygotowując plon do kwitnienia. W tym okresie roślina potrzebuje witamin wzrostu i immunostymulantów. Najlepiej jest wykonywać stymulujący górny opatrunek płynnym roztworem dziewanny.
Bardzo ważne jest, aby nie przekarmiać młodych sadzonek, w przeciwnym razie cukinia zacznie wyrastać z liści, a nie z jajnika. Ponowne zastosowanie nawozów będzie wymagane w okresie owocowania. Aby poprawić skład chemiczny produktu, roślina wymaga mieszanin potasu i fosforanów.