Tworzenie ogrodu z systemem nawadniającym

Utworzenie sadu od podstaw wymaga zrównoważonego podejścia, aby zapewnić optymalne warunki do wzrostu drzewa i maksymalną płodność. Właściwy układ ogrodu jest kluczem do dużej uprawy i racjonalnego wykorzystania zasobów wodnych do podlewania drzew. Dlatego przed sadzeniem sadzonek powinieneś przestudiować cechy gleby, terenu i odpowiednio zaprojektować system nawadniający.

Wybór ziemi i przygotowanie gleby do sadzenia

Przygotowanie siedzenia jest kluczowym czynnikiem w tworzeniu sadu. Wybierz terytorium najlepiej płaskie lub o lekkim nachyleniu kilku stopni. Należy jednak unikać zbyt stromego zbocza, ponieważ w tym przypadku wilgoć nie utrzyma się długo w glebie i szybko zejdzie po zboczu.
Jeśli istnieje stary ogród, którego drzewa przeżyły wyznaczony czas, zaleca się całkowite wykorzenienie starych drzew, a następnie zaoranie i planowanie młodego sadzenia. Aby szybko zorganizować taką pracę, należy najpierw wyciąć drzewa do pni, a następnie kultywować. W takim przypadku wskazane jest użycie sprzętu (koparki lub spychacza), za pomocą którego następnie planuje się i wyrównuje glebę pod nowe uprawy.
Tak więc przygotowanie gleby do sadzenia obejmuje następujące elementy:
1) uprawa starych nasadzeń;
2) orka i planowanie powierzchni;
3) zapobieganie zatykaniu gleby przez chwasty;
4) ściółkowanie i nawożenie gleby;
5) oznaczenie terytorium instalacji systemu nawadniającego.
Aby zapobiec obfitemu wzrostowi chwastów, należy użyć agrofibry, która obejmuje cały obszar ogrodu lub bezpośrednio w rzędach z przyszłymi sadzonkami. Zapewni to niezawodną ochronę gleby od chwastów aż do czasu sadzenia młodych drzew. Agrofibrę można ułożyć natychmiast po orce i wyrównaniu gleby, gdy trawa chwastów jeszcze się nie przebiła. Następnie przed sadzeniem sadzonek wykonuje się w nim dziury, aby zapewnić niezakłócony wzrost młodej plantacji.
Alternatywą dla agrofibry jest ściółkowanie gleby materią organiczną. Będzie to bardziej ekonomiczny sposób ochrony przed chwastami, a także służyć jako dodatkowy nawóz. Do ściółkowania organicznego najlepiej używać słomy, która zatrzyma wilgoć i zapobiegnie wysuszeniu i pękaniu gleby. Wskazane jest rozprowadzanie słomy na terytorium przyszłego ogrodu, ale można również rozłożyć ją w rzędach w miejscach proponowanego sadzenia drzew.
Oznakowanie terytorium i określenie miejsc sadzenia powinno być dokonane z uwzględnieniem miejsca wystarczającego do przestronnego wzrostu sadzonki i korony dorosłego drzewa. Należy również wziąć pod uwagę miejsce ustawienia systemu nawadniającego między rzędami. Aby dokładnie przestrzegać równych odstępów, zaleca się przeciągnięcie nici na kołki wbite w ziemię. W pewnych odstępach czasu wykopana jest dziura dla młodej sadzonki, której rozmiar wynosi średnio 30 x 30 centymetrów, a głębokość na długości bagnetu bagnetowego.

Funkcje instalacji systemu nawadniania ogrodu

Projektowanie systemu nawadniania ogrodu należy rozpocząć od wyboru wymiarów zbiornika do przechowywania wody. Zastosowanie takiego pojemnika jest konieczne w przypadku nieobecności w pobliżu lub znacznego usunięcia z naturalnych zbiorników. Objętość zbiornika na wodę zależy od różnych czynników i zależy od wielkości przyszłego ogrodu, liczby drzew i częstotliwości podlewania. Z reguły na dziesięć akrów powierzchni ogrodu wystarcza dziesięć metrów sześciennych pojemności, w roli której może działać metalowy zbiornik.
Aby zainstalować system nawadniający, potrzebujesz:

• - wąż z tworzywa sztucznego o średnicy 30 mm;
• - nawadnianie kropelkowe taśmy emiterowej;
• - filtry drobne i zgrubne;
• - mini kurki do nawadniania kropelkowego;
• - Zestaw okuć, zakraplaczy i uszczelek.

Zbiornik wody jest zainstalowany w najwyższym punkcie terytorium na solidnym fundamencie, w który mogą grać betonowe bloki. Plastikowy wąż do podlewania jest przymocowany do kranu znajdującego się u podstawy zbiornika wody. Najczęstsza średnica to 30 mm, co jest optymalne do organizacji nawadniania kroplowego.
Konieczne jest również zainstalowanie dwóch filtrów uzdatniających, które oczyszczą wodę ze zbiornika i zapobiegną zatykaniu emiterów małymi zanieczyszczeniami. W trakcie przepływu wody ze zbiornika najpierw instalowany jest filtr zgrubny, a następnie filtr dokładny.
Wąż do podlewania ze zbiornika wody rozciąga się prostopadle do rzędów sadzonek wzdłuż całego ogrodu. W pewnych odstępach równych odstępom między rzędami w wąż wycinane są mini kurki do nawadniania kropelkowego, do których następnie zostaną podłączone taśmy emiterowe. Na każdy rząd drzew lub krzewów musi być co najmniej jedna gałąź do nawadniania.
Taśmy nawadniające mają wbudowane emitery z pewnym krokiem, na przykład 25 centymetrów, co jest idealne do podlewania krzewów, malin, truskawek, melonów i innych rzeczy. Taśmy są połączone z mini-kranami osadzonymi we wspólnym wężu i rozciągają się wzdłuż rzędów lądowania.
Do podlewania drzew owocowych, w przeciwieństwie do krzewów, lepiej jest użyć plastikowego węża. Możesz zrobić w nim dziurę i wstawić zakraplacz w określonym miejscu (obok sadzonki), co zapewni ekonomiczny przepływ wody.
Krawędź taśmy emitera jest przymocowana do węzła, aby zatrzymać wodę w systemie, a plastikowy wąż od końca jest uszczelniony specjalnymi zatyczkami. Zatem skuteczny system nawadniający jest w pełni operacyjny. Nawadnianie kropelkowe racjonalnie zużywa wodę i zapewnia ogródowi niezbędną ilość wody.

Obejrzyj wideo: Projektowanie systemów nawadniających- montaż nawadniania w ogrodzie (Listopad 2024).