Wykonanie noża do drewna z klucza

Doświadczeni rzemieślnicy próbkujący miskę (wnękę) w drewnianej łyżce, i jest to być może najtrudniejsza i najbardziej krytyczna operacja w produkcji takiego produktu, którą można zrobić z półkolistym dłutem stolarskim. Jeśli nie masz praktyki w pracy z drewnianymi rzemiosłami, manipulowanie takim standardowym narzędziem nie będzie bardzo wygodne i produktywne.
Dla początkującego rzeźbiarza lepiej będzie użyć specjalnego dłuta - zszywki (klukarzoy, obcinak do łyżek) pełnego koła podczas robienia łyżki z drzewa. Ostrzem takiego narzędzia, w przeciwieństwie do zwykłego dłuta stolarskiego - końca, jest krawędź boczna. Oznacza to, że nawias klamrowy nie tnie tak dużo, jak nawias klamrowy.
Czy można wykonać pełny nawias klamrowy z improwizowanych materiałów i jakie narzędzia i urządzenia będą do tego potrzebne? Czy praca początkującego jest w stanie wykonać taką pracę?

Niezbędne narzędzia, materiały i umiejętności

Doświadczenie pokazuje, że wykonanie oparcia na drewnie jest w mocy każdego, kto kiedykolwiek trzymał w rękach szlifierkę i wiertło. Oprócz tych narzędzi potrzebujesz:

• urządzenie do mechanicznego mielenia (młynek);
• Dremel (małe wiertło) z dyszami;
• papier ścierny o ziarnistości P600;
• mechaniczna tarcza polerska filcowa;
• pilnik do drewna na płasko;
• śrubokręt z plastikowym uchwytem;
• młot;
• imadło stołowe itp.

Niezbędne materiały są reprezentowane przez klucz 19, który jest najbardziej odpowiedni pod względem wielkości i łatwości użycia, a także wykończony drewniany uchwyt z nasadką wzmacniającą.

Procedura wykonania domowej roboty wspornika

Wybór odpowiedniego klucza był między rozmiarem 17 a 19. Po wstępnym założeniu na ramię i naśladowaniu ruchów roboczych klucz był preferowany do 19. Jest to wygodniejsze dla osoby dorosłej niż jej odpowiednik do 17.
Zaciskamy wybrany blank-klucz w imadle stołowym i odcinamy część rogiem nakrętki za pomocą szlifierki. Aby uniknąć uszkodzenia rąk podczas dalszej obróbki, zaokrąglamy krawędzie za pomocą nieskończonej taśmy szlifierskiej młynka.
Następnie za pomocą dremelu i dyszy w postaci kamienia szlifierskiego wygładzamy wewnętrzne powierzchnie klucza, okresowo chłodząc obrabiany przedmiot w wodzie. Operacja ta kończy się wraz ze zniknięciem profilu nakrętki.
Kończymy ostateczną obróbkę poprzedniego uchwytu klucza oczkowego, zastępując pierwszą dyszę dremelem inną, o drobniejszym uziarnieniu kamienia.
Następnie zaznaczamy markerem po obu stronach uchwytu w punkcie, w którym przylega on do wgłębienia. Zapewnią one wygodniejszy uchwyt przyszłego narzędzia do obróbki drewna.
Sama operacja jest wykonywana przez szlifierkę, która wcześniej zacisnęła obrabiany przedmiot w imadle stołowym. Ostateczne udoskonalenie miejsca ostatniej obróbki i wcześniejszych operacji odbywa się na szlifierce, ze szczególnym uwzględnieniem miejsca przyszłego ostrza do usuwania drewna.
Kolejne usuwanie metalu odbywa się za pomocą małego wiertła z kamieniem szlifierskim. Usuwamy u góry koła na styku z rączką również dla wygody przyszłego klukarzu. Wybieramy rozmiary próbek z przejściem do uchwytu pod naszą ręką, od czasu do czasu kciukiem, aby sprawdzić wygodę.
Teraz możesz w końcu chodzić po dremelu drobnoziarnistym kamieniem szlifierskim po wszystkich powierzchniach poddawanych obróbce.
Po tym nadal możesz wypróbować wsporniki, które wciąż nie są gotowe, próbując usunąć warstwę drewna z wnęki półfabrykatu łyżki. Oczywiście nie będzie to tak łatwe, ponieważ ostrze narzędzia nie zostało jeszcze sfinalizowane, ale proces można wyczuć.
Aby dopasować ostrze do wymaganej ostrości, przekręć papier ścierny ziarnem P600 na zewnątrz do ciasnej rurki i ostrożnie szlifuj wnętrze koła tnącego ruchem posuwisto-zwrotnym.
Po tej operacji próbka naszego narzędzia na półce łyżki pokazuje, że właściwości cięcia zszywki domowej roboty znacznie wzrosły i jest ona prawie całkowicie gotowa do użycia.
Następnie, używając mechanicznego koła filcowego, polerujemy narzędzie, aby nadać mu przyzwoity wygląd.
Pozostaje tylko wybrać odpowiedni wykończony drewniany uchwyt, który byłby wygodny w użyciu.
Aby narzędzie mocno i niezawodnie „usiadło” na swoim miejscu, mocujemy prawie ukończony przedmiot obrabiany w imadle stołowym i używamy szlifierki, aby usunąć okrągłość uchwytu.
Dostosowujemy długość uchwytu, odcinając nadmiar za pomocą młynka. Nadajemy również otwór w uchwycie prostokątnemu kształtowi w przekroju za pomocą kombinowanego wiertła zamocowanego w uchwycie wiertarskim i kończymy go pilnikiem ręcznym na drewnie.
Aby nie uszkodzić koła tnącego narzędzia, a jednocześnie bezpiecznie zamocować go w uchwycie, nacisk kładziemy na mocny śrubokręt z plastikowym uchwytem mocno zaciśniętym w imadle.
Koło tnące, opierające się na uchwycie śrubokręta w obszarze uchwytu, nie ulegnie deformacji, gdy drewniany uchwyt zostanie zamontowany za pomocą uderzeń młotka i zachowa wszystkie swoje właściwości cięcia.
Aby to udowodnić, spróbujmy pogłębić pierwszy kawałek drewna, który pojawił się pod moim ramieniem. Okazuje się dość symetryczny kształt i czystość przetwarzania bez większego wysiłku i stresu. Zszywka domowej roboty jest całkowicie gotowa do zrobienia z jej pomocą drewnianych łyżek i innych produktów.

Dodatkowe informacje

Użycie klucza ze stali chromowo-wanadowej do wykonania noża do drewna nie jest racjonalne. Taka stal ma niewystarczającą twardość do zastosowania w rzeźbie w drewnie. Do takich celów stale wysokowęglowe najlepiej nadają się do produkcji frezów, gwintowników, rozwiertaków i innych narzędzi metalowych.
Które gatunki drzew najlepiej nadają się do rzeźbienia drewnianych naczyń? To ważne pytanie niepokoi wielu początkujących rzeźbiarzy. Do produkcji łyżek najlepiej nadają się półfabrykaty z litego, ale nie kolczastego drewna twardego - osiki, jesionu, klonu, brzozy, wiązu, orzecha włoskiego, wiśni lub klonu. Drewno iglaste do tych celów nie będzie odpowiednie ze względu na zwiększoną żywość.
Aby drewniane łyżki trwały dłużej i wyglądały bardziej atrakcyjnie, zaleca się stosowanie specjalnych środków wykończeniowych. Wybór opcji zależy od przeznaczenia produktów z drewna. Bez łyżek wyciętych do celów dekoracyjnych. Każda farba jest dla nich odpowiednia, można je pokryć dowolnym lakierem lub kompozycją woskową.
Jeśli łyżki są wytwarzane zgodnie z ich przeznaczeniem - do jedzenia, należy zachować ostrożność. Kompozycja impregnująca powinna być praktyczna i bezpieczna. Olej lniany, a także specjalne oleje mineralne, najlepiej spełniają te wymagania.