Wzmacniacz tranzystorowy germanowy

Jak wiadomo, pierwszymi tranzystorami, które zastąpiły lampy radiowe, były właśnie german. Ich wynalazek odegrał dużą rolę w rozwoju elektroniki, czyniąc urządzenia elektroniczne bardziej funkcjonalnymi, ekonomicznymi i małymi. Jednak era tranzystorów germanu nie trwała długo - wkrótce zastąpiono je bardziej zaawansowanymi krzemowymi. Mimo to wyprodukowano ogromną liczbę tranzystorów germanu, a nawet teraz, po pół wieku, nie są one bardzo rzadkie.
Istnieje opinia, że ​​dźwięk wzmacniacza zbudowanego całkowicie na tranzystorach germanowych ma specjalny kolor, zbliżony do dźwięku „ciepłej lampy”. Właśnie to sprawia, że ​​tranzystory germanu są ostatnio tak popularne w środowisku szynki. Możesz słuchać własnymi uszami dźwięku takiego wzmacniacza, jeśli zmontujesz bardzo prosty obwód pokazany poniżej.

Obwód wzmacniacza

Obwód składa się z 5 tranzystorów germanowych i kilku innych części. Poniżej znajduje się kilka opcji tranzystorów dla tego obwodu.

• T1 - MP39, MP14, MP41, MP42 (PNP)
• T2, T4 - P217, P213, P210, P605, GT403 (PNP)
• T3 - MP38, MP35, MP36 (NPN)
• T4 - MP39, MP14, MP41, MP42 (PNP)

Odpowiednie są również wszelkie inne podobne tranzystory, najbardziej preferowane są ciche. Należy zauważyć, że na etapie wyjściowym (T2 i T4) powinny znajdować się identyczne tranzystory, zaleca się ich odbiór w parze przy najbliższym wzmocnieniu. Dioda D1 to german, na przykład D9, D18, D311, od którego zależy prąd spoczynkowy wzmacniacza. Wszystkie kondensatory są elektrolityczne, przy napięciu co najmniej 16 woltów. Napięcie zasilania obwodu wynosi 9-12 woltów.
Płytka drukowana:

Zespół wzmacniacza

Obwód jest montowany na płycie o wymiarach 40 x 50 mm, którą można wykonać metodą LUT. Poniżej znajdują się zdjęcia gotowej blachy ocynowanej.
Teraz możesz już zainstalować części. Przede wszystkim na płytkę wchodzą rezystory, po nich większe kondensatory i tranzystory. Należy pamiętać, że tranzystory germanu, w przeciwieństwie do tranzystorów krzemowych, są znacznie bardziej wrażliwe na przegrzanie.
Tranzystory o dużej mocy nagrzewają się podczas pracy przy dużej głośności, dlatego zaleca się zainstalowanie ich na grzejniku (jeśli obudowa tranzystora zapewnia taką możliwość) i umieszczenie ich na płycie za pomocą przewodów.
Po zainstalowaniu wszystkich części na płycie pozostaje lutować przewody zasilające, źródło sygnału i wyjście głośnika. Ostatnim etapem montażu jest zmywanie pozostałości topnika z płytki, sprawdzenie instalacji, zwarcie sąsiednich ścieżek.

Pierwsze uruchomienie i konfiguracja

Wzmacniacz germanowy wymaga ustawienia prądu spoczynkowego, który ustawia dioda D1. Przede wszystkim należy przyłożyć napięcie do obwodu, w tym amperomierz w szczelinie przewodu zasilającego. Jeśli na wejściu nie ma sygnału, obwód powinien zużywać około 20-50 mA. Im większy prąd spoczynkowy, tym większe nagrzewanie tranzystorów wyjściowych, jednak pozytywnie wpływa to na jakość dźwięku. Jeśli prąd spoczynkowy jest zbyt mały, dźwięk staje się nieczytelny, pojawia się grzechotka i chrypka. Prąd można zwiększyć, dodając jedną lub więcej diod szeregowo z D1. W moim przypadku, aby uzyskać akceptowalną jakość dźwięku, musiałem dodać dwie dodatkowe diody.
Podobne obwody wzmacniaczy opartych na tranzystorach germanowych były szeroko stosowane w starych gramofonach, magnetofonach, radiach, więc z pewnością przypadnie do gustu wszystkim miłośnikom starożytności. Moc wyjściowa wynosi około 5-10 watów z radiatorem, więc wzmacniacz z głowicą wystarczy, aby zagrać w całym pomieszczeniu. Miłej budowy!