Akumulator wodny 220 V.

Chemiczne źródło zasilania, które zostanie wyprodukowane w tej klasie wzorcowej, ma dość znaczną moc, aby uzyskać napięcie, które może zasilać nim urządzenia sieciowe 220 V.
Na pewno widziałeś artykuły w Internecie, w których elektryczność jest uzyskiwana z cytryny przez włożenie do niej dwóch elektrod z różnych metali. Bateria zostanie zbudowana na tych samych zasadach, tylko na większą skalę.
Podejdziemy tylko ścieżką zwiększania odcinków ogniw, ale ścieżką zwiększania powierzchni elektrod, co powinno dawać większy prąd akumulatora, a zatem moc całej instalacji.
Rozcieńczona woda i soda oczyszczona zostaną wykorzystane jako elektrolit.

Będzie potrzebować

• Rura kanalizacyjna z PVC, długość odbiorcza 1-1,2 m.
• Dwie zaślepki z PVC.
• Drut miedziany
• Listwa ocynkowana.
• Kawałek rury falistej.
• Cienka rura PVC.
• Para plastików do podstawek.
• Zaciski są dwuczęściowe.

Sprawiamy, że bateria działa na wodzie

Musimy zmontować szczelne naczynie z rury PVC - będzie to korpus naszego akumulatora. Postanowiłem wstawić zaślepki na końcach, aby można je było w każdej chwili odkręcić. Za pomocą palnika gazowego ogrzewamy krawędź rury.
Wstawiamy odcinek.
Rezultatem jest taka zgrabna krawędź z gwintem na końcu.
W czapkach zatyczek wklejamy kawałki cienkiej rury. Nie ma potrzeby robić w nich dziury. Segmenty te wyśrodkują element wewnętrzny i są potrzebne tylko jako mocowania. Używamy kleju na bazie żywicy epoksydowej.
Cała bateria będzie ustawiona poziomo, w tym celu przyklejamy osobliwe nogi po obu stronach.
Czas zrobić sam element elektrody. Bierzemy rurkę o serpentynowej fakturze i najpierw owijamy drut miedziany w jej rynnę.
Jeśli nie masz takiej rurki, weź zwykłą gładką, ale w takim przypadku będziesz musiał okresowo naprawiać drut w określonym odstępie czasu.
Następnie owijamy taśmę ocynkowaną w szczelinę między miedzią.
Te dwie taśmy nie powinny się stykać.
Z jednej strony łączymy i wyciągamy wnioski z drutu miedzianego. Z drugiej strony wykonujemy kran z elektrody cynkowej.
Łączymy przewody i wykonujemy zaciski.
Zainstaluj element w rurze.
Zamykamy pokrywę, aby rura na pokrywie przechodziła przez rurkę elementu za pomocą elektrod.
Robimy elektrolit: dodaj kilka łyżek sody do zwykłej wody. Następnie uzupełnij baterię.
Jak widać, ciało jest pomalowane czarną emalią. Z boku znajduje się kran do odprowadzania gazów i odprowadzania cieczy. Zamknij drugą pokrywę.
Na tym nasze chemiczne źródło prądu jest gotowe.

Wynik baterii solnej

Wynik pracy jest taki, że napięcie obwodu otwartego wynosi 1,6 V. Prąd zwarcia wynosi 120 mA.
Teraz podłącz obciążenie. Jest to pojedynczy tranzystorowy przetwornik podwyższający napięcie do zasilania diod LED.
Diody LED świecą jasno, zużywając około 20 mA. Jak widać, wypłata wyniosła 1,2 V.
Następnie spróbuj zasilić lampę przy 220 V mocą 3 watów.
Podłączamy go również przez konwerter.
Świeci normalnie. Początkowy spadek napięcia wynosił do 0,8 V. Po kilku godzinach pracy wynosił - 0,6 V.
Ta bateria będzie działać przez kilka godzin. Możesz go zebrać i eksperymentować z wymianą elektrolitu, dzięki czemu nie będzie to woda sodowa, ale zwykła sól kuchenna. Wymień elektrody z innych metali. Kto wie, może uda ci się uzyskać więcej stresu i czasu. Powodzenia