Istnieje kilka rodzajów szpachli, główne: z wypełniaczem do głębokich nierówności, gruboziarnistych i wykończeniowych. W praktyce różnią się obecnością porów po wysuszeniu i zmieleniu. Nie wszystkie pory można zalać glebą, więc do końcowego przeciągnięcia użyj szpachli wykończeniowych lub wykończeniowych. W rzeczywistości cała różnica w masie wypełniacza wypełniacza, im mniejszy wypełniacz - tym mniej porów.
• Ważną cechą kitu można uznać za jego skurcz po całkowitym wyschnięciu. Jeśli technologia nie będzie przestrzegana, wtórne skurczenie może również wystąpić po malowaniu (gdy płaska powierzchnia staje się po pewnym czasie krzywą, tak zwany efekt „zmywarki”).
• Grubość nałożonej warstwy nie powinna przekraczać zalecanej (wskazanej w opisie na opakowaniu).
• Szpachlę nakłada się na przygotowaną powierzchnię, a wyrównanie po nałożeniu przeprowadza się za pomocą ścierniwa (papieru ściernego) o różnych stopniach, od dużych do mniejszych. Instrukcje materiałowe wskazują, jaką gradację i w jakich warunkach należy nakładać nałożoną warstwę (w zależności od różnicy w pracy na sucho lub z wodą).
Przed rozpoczęciem pracy z kitem musisz wiedzieć, jak szkodliwy jest. Ten rodzaj pracy można nazwać najbardziej niekorzystnym dla zdrowia ze wszystkich, które są wykonywane w ramach przygotowań do malowania, a także samego malowania. Rzecz jest składnikiem nowoczesnej szpachli - poliestru, dzięki czemu szybko twardnieje. Cząsteczki poliestru są bardzo małe, nie każdy respirator jest w stanie je powstrzymać, dlatego warto przestrzegać środków bezpieczeństwa, pracować w dobrze wentylowanym miejscu i używać środków ochrony osobistej. Wdychane toksyczne opary powodują senność i zawroty głowy, a także poważniejsze problemy i konsekwencje związane z długotrwałym stosowaniem w pracy. Zadbaj o swoje zdrowie.
