Lutowanie skrętów z drutu aluminiowego i miedzianego

Porozmawiajmy więc o lutowaniu aluminium. Ci, którzy mają do czynienia z tym problemem, wiedzą, że aluminium nie lutuje się dobrze. Powodem jest cienki film tlenkowy, który szybko tworzy się na powierzchni tego metalu na wolnym powietrzu. Dlatego do lutowania aluminium stosowane są specjalne topniki. Pokażę proces lutowania aluminium na przykładzie cynowania i lutowania skrętów z drutu.
Podczas instalowania przewodów zawsze preferuję połączenia lutowane. Uważam, że ta metoda zapewnia lepszy kontakt elektryczny w porównaniu do zwykłego skręcania drutów bez lutowania lub zaciskania ich w tulei lub końcówce.

Niezbędne narzędzia i materiały

Będziemy potrzebować:

• zwykła 40-watowa lutownica;
• nóż do zdejmowania izolacji i usuwania izolacji;
• topnik do lutowania aluminium (F-61A, F-59A, F-64 itp.);
• roztwór kalafonii w acetonie lub alkoholu;
• ołów - cynowy lut;
• cięcie drutów aluminiowych i miedzianych o przekroju 2,5 - 4 metrów kwadratowych. mm

Zacznijmy lutować

Lutowanie skręconych drutów aluminiowych

Zacznijmy od lutowania skręconych drutów aluminiowych. Przed skręceniem przewodów należy upewnić się, że powierzchnia aluminiowych przewodów jest czysta. W przeciwnym razie musisz rozebrać drut nożem. Powierzchnia drutu powinna być jasnosrebrna, a nie ciemnoszara.
Skręcamy szczypcami.
Używamy specjalnego topnika do lutowania aluminium. Może mieć określoną markę F-61A, F-59A, F-64 itp. Lub po prostu „topnik do lutowania aluminium”. Butelka o pojemności 25 ml kosztuje około 45 rubli i trwa długo.
Za pomocą pędzla nałóż topnik cienką warstwą na loki ze wszystkich stron.
Podgrzana do temperatury roboczej grot lutownicy zwilżony lutem, lekko go dotykając. Głaszcząc skręt powierzchnią roboczą żądła, nałóż na nią lut.
Lut i aluminium mają podobny kolor, ale nie wpływa to na sposób, w jaki lut rozprowadza się po powierzchni drutów, wypełniając szczeliny między nimi. Nie warto przesadzać z ilością lutu, wystarczy cienka warstwa na powierzchni aluminium, należy unikać zamrożonych kropli.

Lutowanie

Lutuję skręty miedzi w ten sam sposób, tylko topnik w tym przypadku jest roztworem kalafonii w acetonie. Przygotowuję to w następujący sposób. Wlej około 30 ml acetonu do butelki i stopniowo wlewaj do niej kalafonię, uprzednio zmieloną na proszek. Mieszając osiągam całkowite rozpuszczenie kalafonii. W rezultacie rozwiązanie powinno nabrać koloru słabej herbaty. Stosuję również topnik za pomocą pędzla, zużycie kalafonii jest skąpe, a ze względu na płynność acetonu roztwór wnika w najmniejsze szczeliny. Jeśli użyjesz nierozpuszczonej kalafonii, okaże się, że nie jest tak starannie, to musisz usunąć jej nadmiar.

Skręcanie drutu miedzianego i aluminiowego

Podczas instalowania przewodów elektrycznych zabrania się bezpośredniego podłączania przewodów do przewodzących prąd przewodów wykonanych z miedzi i aluminium. W wyniku procesów elektrochemicznych na granicy między tymi metalami tworzy się warstwa tlenku, co zwiększa odporność na przejście. Obecność wilgoci aktywuje przebieg reakcji. W rezultacie przejście zaczyna się nagrzewać, co dodatkowo przyspiesza proces korozji. Miedź z aluminium jest połączona przez trzeci metal. Zwykle stosuje się połączenie śrubowe z instalacją między drutami podkładki stalowej lub specjalnymi zaciskami, które wykluczają bezpośredni kontakt drutów.
Jeśli to konieczne, podłącz przewody do rdzenia miedzianego i aluminiowego, postępuję w następujący sposób.
Druty miedziane i aluminiowe, które chcesz połączyć, wstępnie cynują, czyli pokrywają cienką warstwę lutu.
Jednocześnie używam własnego topnika do każdego metalu i używam tego samego lutu. Następnie skręcam druty i lutuję skręt z zewnątrz. W rezultacie druty miedziane i aluminiowe są połączone przez oddzielającą je warstwę lutu. Cyna i ołów zawarte w lutu są chemicznie neutralne dla miedzi i aluminium, co eliminuje występowanie korozji elektrochemicznej. Zewnętrzna warstwa lutu nałożona na skręt uszczelnia kontakt i chroni go przed wpływami zewnętrznymi.
Czasami można usłyszeć opinię, że lutowanie niesie potencjalne niebezpieczeństwo. Uważa się, że po przegrzaniu skrętu lut topi się, a ociekanie powoduje uszkodzenie izolacji innych drutów. Wymyślmy to.
Sam skręt, zwłaszcza lutowany, zapewnia powierzchnię kontaktu elektrycznego wiele razy większą niż przekrój głównego drutu. A to oznacza, że ​​gdy przewody zostaną przeciążone, nagrzewanie skrętu będzie najmniejsze. W takim przypadku drut przegrzeje się na całej długości, co może prowadzić do stopienia izolacji znacznie wcześniej niż do stopienia lutu. Przyczyną tej sytuacji nie jest obecność skręcania, a nie jego lutowanie, ale brak wyłącznika lub niewłaściwy wybór.
Jeśli chodzi o „destrukcyjne” działanie stopionego lutu, w trakcie lutowania możesz upewnić się, że jego krople przypadkowo spadły z końcówki lutownicy, nie spalą nawet gazety na stole.

Wniosek

Podczas lutowania należy przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa. Praca z lutownicą elektryczną wiąże się z następującymi zagrożeniami:

• porażenie prądem w przypadku nieprawidłowego działania (rozbicie faz na korpusie i grot lutownicy);
• możliwość poparzenia (temperatura topnienia lutów ołowiowo - cynowych wynosi około 200 ° C).