PIERŚCIEŃ Z DRUTU MIEDZIANEGO

Send

Dziś nauczysz się tworzyć biżuterię przy użyciu raczej nietypowej techniki. Ta technika nazywa się sztuką owijania drutem (wśród mistrzów jest jej prosta nazwa - wi-wire) i obejmuje tworzenie różnego rodzaju gadżetów poprzez skręcanie drutu.

Muszę powiedzieć, że druty żyją wśród ludzi od dłuższego czasu - wiele biżuterii powstaje przy użyciu tej techniki. Szczególnie lubili przekręcać arcydzieła biżuterii z drutu w średniowieczu - uważano, że im cieńszy drut, z którym mistrz może pracować, tym bardziej był wykwalifikowany. Tak więc praca takiego mistrza była bardziej ceniona.
Obecnie technika skręcania drutu jest zawarta w podrozdziale głównych popularnych rodzajów robótek ręcznych lub tego, co nazywamy „ręcznie robionym”. Głównymi materiałami, które będą tu popularne, są miedź, drut ze specjalnych stopów srebra, stal, aluminium i drut pół-biżuteria z rdzenia miedzianego pokrytego warstwą srebra. Głównymi narzędziami są tutaj przecinaki do drutu, nożyce do cięcia metalu, szczypce, szczypce, dziobaki (specjalny rodzaj szczypiec ze skosem 180 stopni). Oraz narzędzia jubilerskie: poprzeczki, rolki, młotki jubilerskie i wiele innych.
Muszę powiedzieć, że ta technika wcale nie jest prosta, jak może się początkowo wydawać. Wywork wymaga silnych rąk, wyraźnych ruchów i bystrego oka od swojego adepta (nazwiemy go tak). Może to potrwać około sześciu miesięcy, zanim dłonie początkującego zapamiętają wszystkie niezbędne ruchy i przekręcą rzeczy w najmniejszym stopniu.
Początkowo zaleca się rozpoczęcie pracy z drutami aluminiowymi i stalowymi. Dzięki swoim niedrogim bólom nie będzie szkoda wydawać ich na pierwsze przedsięwzięcia i nie bój się popełnić błędu i zepsuć drut. Niestety, nie nadają się one do bardziej profesjonalnych projektów: druty aluminiowe są miękkie i rzecz z nich nie wytrzymuje własnego ciężaru, a stal, wręcz przeciwnie, jest zbyt sztywna, a twoje ręce mogą szybko się zmęczyć.
Najlepszą opcją są wszystkie rodzaje drutu miedzianego. Możesz go zdobyć zarówno w elektronice radiowej i drutach, jak iw sklepach z robótkami ręcznymi. Miedź jest posłuszna i miękka w rękach, ale jednocześnie mocna i mocna - da życie trwałym produktom. Jedyne „ale” - miedź musi sobie poradzić. Dlatego równolegle z badaniem technik skręcania należy zapoznać się z patynowaniem produktu miedzianego i jego późniejszym lakierowaniem. W tej lekcji przyjrzymy się, jak zrobić pierścień z miedzianych drutów ... Zacznijmy.
Aby utworzyć miedziany pierścień, potrzebujemy:

Drut miedziany w dwóch rozmiarach: 1,0 dla ramy, 0,03 dla uzwojenia.
Szczypce okrągłe i nożyce do drutu.
Poprzeczka do nawijania podstawy pierścienia (mamy zwykły pisak).
Koraliki na rdzeń pierścienia.
Aby rozpocząć, weź drut.

Użyjemy trzech rodzajów. Grubszy jest podstawą pierścienia. Dobrze, oplatamy podstawę i mocujemy koralik.

A trzeci, który ma kropelki na końcach, ozdobimy gotowy pierścień. Kropelki na pierścieniach wykonano za pomocą palnika gazowego. Wymaga to pewnych umiejętności, więc nie jest to zalecane dla początkujących - możesz się poparzyć i poparzyć.
Z kawałka grubym drutem wytnij kawałek

Weź nasze szczypce

Zacisnąć koniec drutu między szczękami narzędzia

Odwracając narzędzie od nas, na końcu tworzymy pętlę

Tworzymy pętle na obu końcach drutu, aby końce pierścienia nie drapały palców

Następnie bierzemy prowizoryczną poprzeczkę i, naciskając palec palcem, nawijamy drut na pisak z końcówką filcu poprzecznego za jego dolny koniec. Musimy wykonać dwa pełne obroty.

W rezultacie powinniśmy uzyskać:

Następnie usuń przedmiot z poprzeczki, weź cienki drut i wykonaj około 5-6 obrotów u podstawy pętli na końcu.

Następnie bierzemy koniec ołowiu (ten, którym owijamy podstawę) drutu i nurkujemy pod górnym drutem podstawy.

Zacisnąć pętlę.

Następnie owijamy górną „poprzeczkę” podstawy przewodem prowadzącym i nurkujemy już w przeciwnym kierunku (pod dolną „poprzeczką”). Następnie dokręć pętlę.

I takimi „nurkowaniami” oplatamy całą podstawę pierścienia. Ważne jest, aby wykonać całe uzwojenie pod napięciem, wtedy wzór warkocza będzie leżał płasko.
Oto wynik, jak mówią „połowa”.

W końcu otrzymujemy taki fundament.

Następnie bierzemy nasze koraliki i sznurkujemy jeden z nich na nowym kawałku cienkiego drutu.

Znajdujemy środek pierścienia i między zwojami warkocza wchodzimy za pomocą koralika na dwa końce drutu. Ciągnąc drut, naprawiamy koralik, nawijając oba końce na górną i dolną poprzeczkę, a następnie przepuszczamy je kilka razy przez koralik i nawijamy go, a następnie odcinamy nadmiarowe końce.