Dziurka na guziki - pętla i przednie pętle

Knitting - jeden z najstarszych rodzajów haftu, dzięki któremu stało się możliwe wytwarzanie ciepłych ubrań o różnych rozmiarach i kształtach. Początkowo ręcznie skręcone nici spleciono palcami, a następnie zastosowano cienkie, trwałe patyki wykonane z twardego drewna. Ale dzisiaj nie będziemy w ogóle mówić o drutach, ale o tym, co mogą zrobić, o pętlach.

Najważniejsze pętle dziewiarskie

Istnieją dwa główne rodzaje pętli, które musisz opanować na etapie opanowywania dziewiarstwa - twarzowy i zły. Są to podstawowe elementy do kompilacji każdego rodzaju płótna: szal - składa się z rzędów połączonych tylko pętlami na twarz; gładki - składa się z naprzemiennych rzędów pętelkowych i pętelkowych twarzy; elastyczny (elastyczny) - składa się z kolejno naprzemiennych pętli przedniej i tylnej w tym samym rzędzie; ażurowe - dzianie, z których jeden rząd jest wykonany z połączenia podwójnych pętli twarzy i przędzy, a drugi jest dziany tylko pętelkami; relief (z warkoczami) - składa się z naprzemiennych pasków powierzchni przedniej i tylnej, podczas gdy w tym samym rzędzie elementy przednie są okresowo krzyżowane lub przeplatane; płaska fantazja - to wzór składający się z systematycznych odcinków niewłaściwej strony i przedniej powierzchni. Wreszcie, bez możliwości robienia pętli z przodu iz tyłu, początkujące rzemieślniczki nie będą w stanie opanować tworzenia wielokolorowych dzianych wzorów, które są znane jako motywy norweskie lub nordyckie w postaci gwiazdek, jeleni, płatków śniegu i kwiatów.
Jednym słowem, wiedząc, jak robić na drutach tylko przednie i tylne pętelki, możesz tworzyć prawdziwe arcydzieła robótek ręcznych, które oprócz przyjemności estetycznej zapewnią właścicielowi dzianiny ciepło w jego zwykłym znaczeniu i poczucie komfortu.

Przednie pętle - jak je na drutach

Pierwsze pętle, z którymi musisz poznać początkującą rzemieślnik, są na twarzy. Wykonanie ich jest bardzo proste - w tym celu musisz mieć mniej lub bardziej rozwiniętą wytrwałość i uważność. Tak więc, przed nami są druty z pętlami, nitka robocza jest umieszczana za przyszłym płótnem. Aby zszyć pętlę twarzy, wykonujemy następujące manipulacje:
1. Igła robocza jest wprowadzana do pętli od przedniej krawędzi (tej, która jest bliżej dziewiarki).
2. Przylegamy igłę do nici roboczej w kierunku od góry do dołu.
3. Przeciągamy pętlę nici roboczej przez pętlę na szprychie.
A teraz pierwsza przednia pętla jest gotowa - znajduje się na prawej iglicy (pracującej) i jest oznaczona czerwoną strzałką, a pętla po lewej pozostaje, która ma wkrótce stać się elementem poprzedniego rzędu (oznaczona niebieską strzałką). Należy go upuścić z lewej igły dziewiarskiej, aby praca ruszyła do przodu.
Z każdą pętlą w rzędzie wykonywane są następujące operacje. Jeśli zrobisz na drutach drugi, trzeci i wszystkie kolejne rzędy tylko za pomocą przednich pętli, otrzymasz klasyczny szal.
Oczywiście, aby stworzyć prawdziwe arcydzieła za pomocą igieł dziewiarskich, tylko pętle na twarz nie będą wystarczające dla dziania, dlatego po ich opanowaniu możesz bezpiecznie przejść do nauki pętli purlowych.

Błędne pętle - technologia ich tworzenia

Pętle purlowe są lustrzanym odbiciem przednich pętli, a zatem mistrz, który opanował poprzedni rodzaj dziania, nie będzie miał trudności. Początkowa pozycja dziania takich pętli jest w rzeczywistości taka sama, jak podczas dziania szalika, ale nić robocza jest rzucana na przód pracy, bliżej rzemieślnika.
Igła robocza jest wkładana w pętlę poprzedniego rzędu od tylnej krawędzi (patrz zdjęcie). Następnie nić jest chwytana za pomocą igły roboczej i rozciąga się przez pętlę poprzedniego rzędu.
Na zdjęciu czerwona strzałka wskazuje podłączoną wewnętrzną pętlę. Musi być pozostawiony na prawej iglicy. Niebieska strzałka wskazuje pętlę, którą po wyciągnięciu nitki roboczej należy usunąć z lewej igły dziewiarskiej.
Jeśli zrobisz na drutach wszystkie rzędy tylko pętelkami, będzie wyglądać tak samo, jak na drutach z przodu - otrzymasz klasyczny ścieg podwiązkowy.

Kombinacje przedniej i tylnej pętli

Po całkiem dobrym opanowaniu pętli przedniej i tylnej możesz zacząć je łączyć. Pozwoli to uzyskać dzianiny o różnej strukturze i charakterystyce.

Twarz i zła strona

Najczęstszą kombinację przedniej i tylnej pętli można zobaczyć na gładkim płótnie. To płótno można połączyć, jeśli zamienisz rzędy przednich pętli z rzędami purl.
Jego przednia część wygląda jak przyciśnięte do siebie warkocze. Jest to przednia powierzchnia, która jest używana podczas dziania wielobarwnych wzorów.
Seamy strona takich płócien jest całkowicie pokryta pętlami „jagnięcymi”. Tego rodzaju tkaniny często można zobaczyć tylko po niewłaściwej stronie dzianiny. Jednak w niektórych przypadkach służy jako podstawa twarzy podczas wiązania warkoczy.
Gładka tkanina jest uważana za najgęstszą spośród innych rodzajów dzianin. Ma jednak również wady - krawędzie produktów połączonych powierzchnią są zwinięte.

Gumka lub gumka

Ten rodzaj dziania służy do ozdabiania krawędzi dzianiny, ponieważ ma zwiększoną elastyczność i doskonale określa kształt całego produktu. Elastyczny wzór tkaniny to naprzemienne paski z przodu i tyłu. Mogą mieć różne szerokości. Najpopularniejsze wśród knitterów są gumy 1: 1, 2: 2, 2: 3, 3: 3, gdzie pierwsza liczba odpowiada liczbie pętli na twarzy, a druga niewłaściwych w raporcie.
Tak wygląda najprostsza i najbardziej lepka guma, połączona zgodnie ze schematem 1: 1.
Służy do projektowania dołu produktu, dekoltu, mankietów. To także doskonałe pasy, które nie zwijają się nawet po praniu.
Gumka połączona zgodnie ze schematem 2: 2 wygląda nieco inaczej - jej paski są szersze. Ta tkanina ma mniejszą elastyczność niż poprzednia wersja, ale bardzo często jest używana do projektowania szyi, mankietów, a także do podkreślania linii talii na wydłużonych produktach.

Dzianina z fakturą - płaskie i wytłaczane wzory

Zdobywanie teksturowanej, czyli artystycznie zaprojektowanej dzianiny - dla której najczęściej zaczynają zapoznawać się z tego rodzaju haftem. Może być płaski lub wytłaczany, złożony lub względnie prosty, ale w każdym razie, aby go stworzyć, musisz niemal perfekcyjnie opanować technikę dziania przednich i tylnych pętli.
Najłatwiejsza do grania dzianina jest płaska. Co więcej, niektóre odcinki płótna przedstawiają niewłaściwą stronę, a inne - przednią powierzchnię. Najczęstszym przykładem dzianiny o płaskiej fakturze jest wzór szachowy (patrz poniższe zdjęcie), połączony zgodnie ze wzorem 3: 3 ze zmianą kolejności przez 3 rzędy.
Główną zaletą takich wzorów jest łatwość tworzenia i możliwość tworzenia wzorów wyłącznych.
Inną opcją dla dzianin o płaskiej fakturze jest wzór „Rice”. Jest dziany zgodnie ze wzorem 1: 1 (przednie pętle na przemian z niewłaściwymi w każdym rzędzie). W rzeczywistości ten wzór pasuje w taki sam sposób, jak elastyczna 1: 1, ale w każdym rzędzie pętle purlowe muszą być dziane na rąbek, a przednie - ponad przednimi.
Nieco trudniejsze pod względem robocizny są dziewiarskie wzory reliefowe - warkocze, przeplatane paski. Głównym „polem” tego dziania jest niewłaściwa powierzchnia, a wystające (wypukłe) elementy są dziane przednią powierzchnią. Aby uzyskać naprawdę wytłoczony wzór, rzemieślniczka będzie potrzebować dodatkowych drutów. Za ich pomocą możesz zmienić kierunek elementu.
Aby uzyskać te same warkocze jak na powyższym zdjęciu, dzianie rozpoczyna się zgodnie ze schematem dla gumy 2: 4. Zła strona będzie odpowiednio węższa, a przód odpowiednio szeroka. Po zrobieniu kilku rzędów wykonują skrzyżowanie „kolumny” pętli twarzy. Aby to zrobić, podczas pracy z przodu, 2 z 4 pętli są usuwane z pomocniczej igły dziewiarskiej i pozostawiane przed płótnem, a pozostałe dwie pętle elementu są dziane pętlami na twarz.
Następnie pętle usunięte z pomocniczej dzianiny (również twarzy) są dzianiny. Tak też jest z każdą kosą.
Następnie cykl powtarza się kilka razy, aż rzemieślniczka zrealizuje swoje twórcze pomysły.
Kolejnym obszarem zastosowania przedniej i tylnej pętli jest tworzenie ażurowych wzorów. Są słusznie uważane za najtrudniejszy kamień milowy dla dziania, ponieważ ich wzory składają się z kombinacji pętli twarzy połączonych w nieparzyste rzędy i pętli purlowych w parzystych. Ażurowe to świetny sposób na nadanie przedmiotom lekkości i specjalnego uroku, gdy pojawiają się na nich dziury.
Aby stworzyć klasyczną „siatkę”, przędza i dwie połączone ze sobą pętle są na przemian. Aby utworzyć bardziej złożone wzory, przednia powierzchnia jest uwzględniona w schemacie. Jeśli podzielisz przędzę i podwoisz pętle kilkoma pętlami, możesz uzyskać piękny efekt dziania ukośnego lub nachylonego. Porozmawiamy więcej o tej technice w innym artykule.
Przyjemna kreatywność, miłośnik dziewiarskich igieł i dzianych arcydzieł!

Obejrzyj wideo: Горизонтальное отверстие для пуговицы в цельновязаной планке. Вязание спицами. Knit Solo (Listopad 2024).