JAK SAM ZAINSTALOWAĆ KLIMATYZATOR

Send

Od czego zacząć Przed zakupem podzielonego systemu (klimatyzacji) musisz dowiedzieć się, jaki obszar chłodzenia (ogrzewania) obejmie. Aby to zrobić, możesz wykonać proste obliczenia. Jeśli powierzchnia pomieszczenia, w którym chcesz zainstalować klimatyzator (zwany dalej systemem podziału), wynosi nie więcej niż 20 metrów kwadratowych, możesz kupić siódmy model systemu podziału. Jeśli powierzchnia chłodzenia wynosi od 21 do 27 metrów kwadratowych, musisz kupić podzielony system dziewiątego modelu (od instalatorów i menedżerów nazywa się to odpowiednio 9 lub 7). Tak więc, wybierając system podziału, jak już zrozumiałeś, musisz obliczyć, jaki obszar będzie chłodzić, podziel go na trzy, a następnie stanie się jasne, który model systemu podziału musisz kupić. Na przykład musisz ochłodzić (ogrzać) pomieszczenie o powierzchni 36 metrów kwadratowych: podziel ten obszar na trzy i uzyskaj liczbę potrzebnego systemu podziału, w tym przykładzie będzie to 12. Ale następnym razem powiemy Ci o instalacji 12. modelu i wyższej.

Kontynuujemy opisywanie procesu instalacji systemu podziału 7 modelu, który jest przeznaczony do chłodzenia o powierzchni 21 metrów kwadratowych. Więc poszedłeś do sklepu, wybrałeś do instalacji system podziału 7 modelu, zapłaciłeś za zakup, a teraz system podziału jest u ciebie. Jeśli najpierw zdecydowałeś się zainstalować podzielony system i nazwałeś go masterami, oto co powinieneś wiedzieć. Po pierwsze, przed rozpoczęciem pracy instalatorzy (instalatorzy) w twojej obecności muszą otworzyć paczkę, jeśli nie zrobiłeś tego w momencie jej dostarczenia, i przeprowadzić kontrolę wzrokową jednostek zewnętrznych i wewnętrznych pod kątem integralności obudów. Jeśli badanie zewnętrzne wykazało, że nie ma żadnych wad, możesz rozpocząć pracę nad instalacją podzielonego systemu. Ale jeśli nagle zauważysz, że w jednym z bloków znajduje się wgniecenie, zadrapanie lub, na przykład, pęknięcie w obudowie, natychmiast zażądaj wymiany towarów. Zabronione jest instalowanie podzielonego systemu z wszelkimi defektami mechanicznymi.

Zespół instalacyjny składa się z dwóch osób. Po otwarciu pudełka z jednostką wewnętrzną za pomocą taśmy mierniczej instalator musi zmierzyć odległość od paska, na którym system podziału zostanie przymocowany do plastikowej ściany obudowy. Pomiary te są brane pod uwagę przy oznaczaniu ściany, na której system dzielony jest instalowany za pomocą poziomu. Warto również zauważyć, że po oznakowaniu w miejscach, w których deska jest przymocowana do ściany, od krawędzi systemu podziału za pomocą poziomu pod małym kątem (jest to obowiązkowe), zaznaczane jest miejsce, w którym zostanie wywiercony otwór, i musi być niższy niż krawędź podziału system. Odbywa się to tak, że woda powstająca podczas pracy parownika płynie grawitacyjnie wzdłuż rury spustowej na ulicę. Otwór jest również wiercony pod niewielkim kątem, ale jeśli instalatorzy nie spełnią tego wymogu, wówczas woda z układu dzielonego nie spłynie sama i zacznie spływać na ścianę w miejscu, w którym zainstalowany jest układ dzielony.

Podczas gdy jeden instalator jest zaangażowany w oznaczanie, drugi instalator określa, w jaki sposób iz jaką liczbą przewodów zostaną podłączone jednostki wewnętrzne i zewnętrzne. Jeśli występują z tym trudności (brak doświadczenia), instalator może to zobaczyć w instrukcjach instalacji. W takim przypadku do instalacji wystarczy jeden potrójny i jeden podwójny drut. Określa również średnicę rur, za pomocą których łączone są bloki i przez które przepływa czynnik chłodniczy. Nawiasem mówiąc, prawie wszystkie nowoczesne modele systemów dzielonych są już naładowane i podczas pracy używają Freonu 410. Dlatego po podłączeniu przewodów instalator przystępuje do zwijania i łączenia nakrętek rur między jednostkami. Ważne jest, aby pamiętać, które przewody łączą się z którymi zaciskami, ponieważ będą one również podłączone do jednostki zewnętrznej. Po zakończeniu łączenia i zwijania instalator kładzie specjalny nacisk na rury, aby poprawić izolację, i owinąć go taśmą. Pozwoli to uniknąć kondensacji na ścieżce połączenia.

Po oznaczeniu ściany wspornikiem instalator nr 2 rozpoczyna wiercenie otworu, w tym czasie instalator nr 1 poza miejscem, w którym otwór wyjdzie, zapewnia, że fragmenty ściany nie spadną na ludzi lub zaparkowane samochody. A teraz dziura jest gotowa, kamienie są złapane, pasek jest zainstalowany, instalator zaczyna montować wsporniki, zdjęcie pokazuje, czego możemy potrzebować do tego. Ponieważ w naszym przypadku mocujemy wsporniki do ściany balkonu, używamy krótkich gwoździ kotwiących, wiertła o 12 średnicach, dziurkacza, młotka i dyszy do skręcania kotew. Zazwyczaj otwory na kotwy na balkonach są zakończone, więc lepiej natychmiast ostrzec właścicieli obiektu, w którym praca jest wykonywana. Naprawiliśmy wsporniki, zamontowaliśmy na nich jednostkę zewnętrzną i naprawiliśmy ją. W wywierconym otworze (średnica wiertła musi wynosić co najmniej 32 mm) przepuszczamy izolowaną trasę między blokami. Następnie zawieszamy jednostkę wewnętrzną na wsporniku przymocowanym do ściany i wykonujemy prace nad połączeniem szyny z zewnętrznym systemem podziału. Po podłączeniu rur przez instalatora między jednostką wewnętrzną i zewnętrzną, podłączamy sprężarkę próżniową i wytwarzamy próżnię przez co najmniej dziesięć minut, szczególnie w przypadku systemów z inwerterem. Następnie podłączamy przewody i naprawiamy rurkę drenażową. Dopiero po zakończeniu wszystkich tych prac instalator może uruchomić układ rozdzielony, aby przetestować działanie rozdzielonego układu na zimno lub ciepło, w zależności od warunków.