Jak zrobić imadło maszynowe własnymi rękami

Imadło maszynowe lub wiertarskie jest niezbędne do pracy z małymi częściami w każdym warsztacie lub garażu. W tej klasie mistrzowskiej opowiem ci, jak własnoręcznie wykonałem imadło do wiertarki. Biorąc pod uwagę, że często konieczne jest zaciskanie części o różnych grubościach, wprowadziłem do konstrukcji mały „chip”, aby szybko zmienić szerokość zacisku, ale przede wszystkim.

Z materiałów, których potrzebujemy:

• - belka 50x50 mm;
• - sklejka o grubości 12 mm;
• - pin M10 i nakrętka M10;
• - wzmocniona podkładka 8;
• - podkładka 6;
• - trzy drewniane wkręty z szerokim kapeluszem;
• - śruba do drewna 25 mm;
• - klej stolarski (użyłem PVA).

Stopniowa klasa mistrzowska do produkcji imadła do wiercenia

Tniemy trzy pręty o wymiarach 50 x 50 x 120 mm i zaznaczamy środki na dwóch z nich, rysując dwie przekątne z przeciwległych narożników przedmiotu obrabianego.
Na pierwszym pręcie wzdłuż zaznaczonego środka konsekwentnie wykonujemy otwór przelotowy 10 mm, a następnie współosiowo o średnicy 16 mm do głębokości 8 mm.
Następnie patrzymy na nakrętkę M10.
I wzdłuż konturu orzecha zaznaczamy licznik nakrętki ołówkiem lub, podobnie jak ja, dłutem.
Pracując dłutem, wykonujemy sześciokątny otwór w pręcie na głębokość równą głębokości drugiego otworu o 16 mm.
Wciskamy nakrętkę w otwór za pomocą zacisku, chociaż można po prostu młotkować.
Bierzemy drugi pręt i zgodnie z oznaczeniem wiertłem Forstnera wykonujemy otwór 24 mm na głębokość 2 mm, następnie drugi otwór jest współosiowy z otworem 12 mm i głębokością 6 mm.
Wzdłuż obwodu otworu równomiernie 24 mm, po 120 stopniach wiercimy trzy kolejne otwory o średnicy 3 mm na śruby samogwintujące.
Następnie montujemy podstawę imadła ze sklejki o grubości 12 mm - potrzebujemy kawałków o wymiarach 120 x 270 mm i dwóch kawałków o wymiarach 45 x 270 mm każdy. Po uprzednim przyklejeniu połączonych części, mocujemy je za pomocą wkrętów samogwintujących wzdłuż cięcia o długości 19 mm (najpierw, w przypadku wkrętów samogwintujących, wykonaj otwory z fazką na łeb stożkowy łącznika).
Podobnie naprawiamy nieruchomą szczękę imadła i część oporową.
Nieruchoma część imadła jest gotowa.
Wykonujemy dwa cięcia na powiększonej podkładce 8, tworząc rowek wzdłuż szerokości otworu.
Na spince do włosów M10 o długości 250 mm, wychodząc od krawędzi 6 mm o, wykonujemy rowek do średnicy 8 mm o szerokości około 3 mm.
Obróć uchwyt na tokarce. Z powodu braku tokarki rączkę można wyciąć lub odciąć kawałek z rączki do grabi lub łopaty (są one sprzedawane w gotowych sklepach).
Na końcach uchwytu wykonujemy dwa otwory - w jednej powierzchni czołowej o średnicy 10 mm do głębokości 60 mm.
Z drugiej strony, o średnicy 3 mm dla śruby samogwintującej.
Nakładamy spinkę na żywicę epoksydową.
Z drugiej strony samo-stukanie jest podobne.
Montujemy ruchomą gąbkę z uchwytem.
W dolnej części otworu 12 wkładamy podkładkę 6 do goto, aby po przekręceniu szpilka spoczywała na metalu, a nie na drewnie.
Wkręcamy szpilkę do włosów i ustawiamy podkładkę na 8, mocując ją do ruchomej gąbki za pomocą śrub.
Imadło maszynowe gotowe.
Proces produkcji i montażu można zobaczyć bardziej szczegółowo na wideo:

Dlaczego potrzebuję wkrętu samogwintującego w uchwycie?
Dowiesz się o tym również w filmie!