Wąska szafka łazienkowa

Cięta płyta wiórowa, przy użyciu starego żelaza, jest przyklejona krawędzią papieru.

Wyrównując jedną krawędź krawędzi do rogu części za pomocą gorącego żelazka, wygładź krawędź wzdłuż całego końca. Po podgrzaniu klej topi się i przykleja do krawędzi. Wystająca krawędź krawędzi jest starannie cięta ostrym nożem.

Gorące żelazko pozostawia ciemne plamy na krawędziach, które można łatwo usunąć za pomocą wilgotnej szmatki i dowolnego środka czyszczącego.
Następnie przygotowane części są łączone (zgodnie z projektem), a na zewnątrz oznaczają środek otworu konformalnego. Otwór wierci się specjalnym wiertłem, aw dolnej części otwór musi zostać pogłębiony, w przeciwnym razie zgodny rozerwa drewnianą płytę wiórową. Z uwagi na fakt, że grubość płyty wiórowej wynosi 18 mm, konieczne jest zaznaczenie środka przyszłego otworu 9 mm od krawędzi górnej części.

Po złożeniu w ten sposób szafki

na ścianach bocznych warto zaznaczyć otwory do zamocowania półek. W szczególnym przypadku dwie półki są „przywiązane” do wymiarów elewacji (drzwi). Po zamocowaniu półek możesz przystąpić do przygotowania elewacji.

W drzwiach wierci się otwór na zawias meblowy. Specyfika pracy polega na tym, że dziura nie przechodzi przez - po prostu „usiąść” na pętli. Rozmiar pętli do lądowania wynosi 35 mm. W tym celu stosuje się wiertła piórkowe z centralnym zębem o długości do 5 mm. Wiertło Forstnera również dobrze sobie z tym radzi.

Wprowadzone pętle należy zabezpieczyć śrubami

i po ustawieniu drzwi na bocznej ścianie szafki, zaznacz otwory do przymocowania zasłony.

Po wkręceniu śrub o długości 9/10 konieczne jest wyregulowanie elewacji i ściśnięcie łączników.
Nogi dekoracyjne z nakrętką regulacyjną przykręcono do dolnej części szafki.

Zmontowana szafka musi być zamocowana już w miejscu stałego rozmieszczenia. W tym celu zastosowano zwykłe proste oczy.