Zdobywanie skrobi ziemniaczanej

Skrobia jest dość powszechnym źródłem energii w diecie człowieka. Występuje nie tylko w ziemniakach, ale także w wielu produktach spożywczych, które jemy na co dzień. Skrobia jest jednym z produktów fotosyntezy i jest dość rozpowszechniona wśród roślin, gdzie działa jako zapas substancji. Tak więc wysoką zawartość skrobi (około 80%) obserwuje się w składzie przedstawicieli upraw zbożowych - w ziarnach ryżu, pszenicy i kukurydzy. W bulwach ziemniaka zawartość skrobi jest mniejsza - około 20%.
Sama skrobia jest białym proszkiem, rozpuszczalnym w gorącej wodzie i nierozpuszczalnym na zimno. Uzyskanie go nie jest czasochłonnym procesem.
Przejdźmy do tego!

Eksperyment - wytwarzanie skrobi z ziemniaków własnymi rękami

Do eksperymentu potrzebujemy czterech dużych ziemniaków, które należy obrać.
Następnie zmielić nasze ziemniaki na tarce.
Jednocześnie komórki roślinne zawierające skrobię są niszczone.
Po siekaniu wlać chipsy ziemniaczane ciepłą wodą, która powinna lekko je przykryć.
Skrobia natychmiast zaczyna się wyróżniać, a my musimy tylko „zeskrobać” ją ręką do roztworu. Kiedy wydaje się, że cała skrobia została zmyta z ziemniaka, wlej roztwór do innego pojemnika.
Nie pozwalamy, aby wióry przeciekały cieczą naszą ręką, ale na tym etapie nie jest to krytyczne.
Po kilku kolejnych razach umyj chipsy. Już go nie potrzebujemy, można go użyć do ugotowania czegoś lub po prostu wyrzucić.
Na tym etapie należy pozwolić, aby roztwór zaparzał się przez około godzinę, aby skrobia osła znalazła się na dnie naczynia.
Woda w roztworze staje się brązowa z powodu rozkładu innych substancji organicznych zawartych w ziemniakach.
Kiedy skrobia osiada, odprowadzamy większość wody.
Roztwór pozostały w naczyniu sączy się przez sito i przemywa niewielką ilością wody.
Ponownie pozwól, aby roztwór się uspokoił, aby osioł skrobi.
Po pół godzinie możesz kontynuować doświadczenie. Wylewamy mętną wodę i myjemy zebraną skrobię na dnie wodą destylowaną i mieszamy.
Ponownie pozwól skrobi osiadnąć.
Spuszczamy mętną wodę i ponownie powtarzamy pranie. Robimy to, aby na wylocie była czysta substancja.
Po powtórzonej procedurze rozprowadź osad łyżką na zwykłym papierze, rozłóż pod nim ręcznik papierowy i pozostaw do wyschnięcia.
Po dniu skrobia wyschnie, a my otrzymamy biały chrupki proszek.
Wydajność czystej substancji wynosiła 47 gramów.

Wniosek

Doświadczenie okazało się dość wizualne i świetnie nadaje się do wprowadzenia dziecka w dużą i interesującą naukę - chemię.
Powstałą skrobię można następnie zastosować w żywności lub jako odczynnik w niektórych eksperymentach chemicznych.
Wszystkie spektakularne eksperymenty!

Wideo: